تعبدی و توصلی
مطلب ديگر اينكه واجبات بر دو قسم است : تعبدی و توصلی .
واجب تعبدی يعنی آن كه در انجامش قصد قربت شرط است ، يعنی اگر
انسان به قصد تقرب به خداوند ، بدون هيچ غرض دنيوی و مادی انجام دهد
صحيح است و اگر نه ، صحيح نيست ، مانند نماز و روزه .
اما واجب توصلی يعنی آن كه فرضا به قصد تقرب به خداوند هم انجام
نيابد تكليف ساقط میشود ، مثل اطاعت پدر و يا مادر ، يا انجام تعهدات
اجتماعی از قبيل اينكه انسان متعهد میشود كه فلان كار را در مقابل فلان
اجرت انجام دهد ، كه بايد انجام دهد ، بلكه مطلق وفای به وعده و عهد اين
طور است .